Informator cyklu spotkań Nr 1 Wiosna 1999 r.
 
 

15 lipca 1998 r. pandit Viśvanath Śastri z Indii w Galerii Azjatyckiej, ul. Freta 5 wystąpił z wykładem WPROWADZENIE DO ASTROLOGII INDYJSKIEJ. Tłumaczyła Anna Łobocka-Oleksowicz. 13 stycznia 1988 r. w Galerii Nusantara, ul. Nowogrodzka 18a dr Nguyen Xuan Nung z Wietnamu wystąpił z wykładem WPROWADZENIE DO ASTROLOGII CHIŃSKIEJ, cz. 1. Spotkanie odbyło się w ramach działalności Klubu “Księgi Przemian”. Kolejne, drugie spotkanie z prelegentem odbyło się 25 lutego w Galerii Azjatyckiej. Natomiast 10 lutego w tejże galerii Leszek Weres wygłosił wykład pt. KARMICZNE LOSY POLSKI KOSMOSEM PISANE. W ten sposób zaistniał nowy cykl spotkań muzealnych poświęconych “Astrologii Wschodu”, prowadzony przez Krzysztofa Śliwińskiego, mający na celu powołanie grupy osób zainteresowanych studiowaniem astrologii indyjskiej i chińskiej. 8 kwietnia odbędzie się wykład pandita Viśvanatha Śastri pt. KAMIENIE SZLACHETNE I POŁSZLACHETNE W TERAPII; tłumaczenie – Katarzyna Miernicka, Galeria Azjatycka, ul. Freta 5, godz. 17.00.
 
 

Dziesięciogodzinny kurs astrologii indyjskiej, wykładanej przez pandita Viśvanatha Śastri, jest prowadzony w weekendy po pięć wykładów w soboty i niedziele z przerwą obiadową po trzecim temacie. W Poznaniu odbędzie się w dniach 10-11 kwietnia, w Warszawie 17-18 kwietnia (tel. kontaktowy: 0-61 8640307), i ewentualnie w Krakowie 20-22 kwietnia (przynajmniej konsultacje). Oto program kursów:

1. prowadzenie do astrologii indyjskiej – historia i sławni twórcy.
2. Zakres astrologii i możliwości jej zastosowania.
3. Związki astrologii z innymi dziedzinami nauki.
4. Główne różnice pomiędzy astrologia indyjską a europejską.
5. Cechy charakterystyczne horoskopu w astrologii indyjskiej.
6. Planety, ich charakterystyka, natura i oddziaływanie na życie człowieka.
7. Księżyc i jego 27 konstelacji – ich znaczenie i wpływ przed urodzeniem.
8. Główne cykle i podcykle oraz ich znaczenie w prognozach.
9. Jak prognozować w wybranych systemach astrologii indyjskiej.
10. Grupowa dyskusja nad interpretacją horoskopów dwu uczestników kursu.

Kurs astrologii chińskiej, składający się z kilkunastu spotkań, wprowadzający do rozumienia pięciu poziomów astrologii. Prowadzi dr Nguyen Xuan Nung z Wietnamu. Zaznaczamy, że począwszy od stopnia drugiego nie posiadamy odpowiedniej literatury w jęz. polskim. Kolejne stopnie nie są też w pełni reprezentowane w literaturze europejskiej. Zajęcia odbywają się w: “Biocont”, tel. 415862, ul. Włoska 4/2; 9 kwietnia (piątek), godz. 17.30

I stopień: I. Wprowadzenie

1. Przyczyny zajmowania się astrologią chińską.
2. Krótka charakterystyka podstawowego i zaawansowanego poziomu astrologii chińskiej.

1. Etap wyjściowy: 12 znaków i ich charakterystyka
2. Forma rozwinięta: Tzu Wei
3. Zastosowanie astrologii chińskiej do zdobywania informacji:

• indywidualna bioinformacja
• bioinformacja grupy

2. Podstawowe terminy astrologiczne

1. Pojęcie jin – jang
2. Teoria pięciu żywiołów
3. Koncepcja czasoprzestrzeni
4. Kalendarz księżycowa wobec podziałów czasu

2. Znaczenie 12 znaków i 60 niebiańsko-ziemskich dwuznaków

1. Dwanaście znaków i ich znaczenie
2. Sześćdziesiąt dwuznaków i ich znaczenie
3. Sposoby zdobywania informacji
4. Interpretacja pięciu żywiołów

2. Tzu Wei i tablica aspektów

1. Tablica Tzu Wei; 2. Rozkład dwunastu domów; 3. Znaczenie 14 głównych gwiazd i ich rozmieszczenia; 4. Metody interpretacji

2. Podstawowe łańcuchy gwiazd stacjonarnych

1. Łańcuch przetrwania życia; 2. Łańcuch zdobywania szczęścia; 3. Łańcuch unikania nieszczęścia; 4. Łańcuch gwiazd roku urodzenia; 5. Łańcuch gwiazd miesiąca urodzenia; 6. Łańcuch gwiazd dnia urodzenia; 7. Łańcuch gwiazd godziny urodzenia;

8. Sposoby interpretacji

2. Określanie zdarzenia i czasu jego zaistnienia

1. Określanie wielkiego cyklu zdarzeń (dziesięć lat); 2. Określanie wybranego roku z wielkiego cyklu; 3. Określanie małego cyklu zdarzeń; 4. Określanie terminu zdarzeń; 5. Gwiazdy ruchome; 6. Znaczenie gwiazd ruchomych i ich rola w prognozach

7. Metody interpretacji aspektów z tablicy Tzu Wei

2. Określanie terminu zdarzeń wobec dzieci (do 13 lat)

Pandit Vishwanath Shastri odwiedzający po raz kolejny Polskę pracuje jako prezenter radiowy i telewizyjny w rządowej sieci mediów w Indiach. Uzyskał stopień magistra na kierunku sanskrytologii Uniwersytetu Św. Stefana w Delhi. Laureat licznych nagród w konkursach improwizacji w sanskrycie. Astrologią zajmuje się zgodnie z rodzinną tradycją. W tej dziedzinie otrzymał wiele prestiżowych nagród jak np. nagrodę Fundacji “Future Point”. Prognozuje wydarzenia dotyczące polityki międzynarodowej. Uczy sanskrytu i astrologii studentów w Delhi w ramach działalności Sewa Kalpa – społecznej organizacji charytatywnej

Dr Nguyen Xuan Nung - w dziesiątym roku życia przenosi się z Wietnamu do Chin, gdzie opanowuje język chiński oraz tradycyjne nauki (muzyka, malarstwo). Laureat międzynarodowego konkursu dla dzieci (II nagroda za tekst piosenki i jej wykonanie na skrzypkach). Studia politechniczne o specjalizacji z elektroniki kończy w Moskwie, gdzie też uczęszcza na konserwatorium muzyczne. Doktoryzuje się w Gdańsku z elektroniki i informatyki. Zainteresowanie buddyzmem, Księgą Przemian, Tao Te Cingiem. Z punktu widzenia teorii informatyki analizuje tradycyjną naukę Wschodu i zdobywania informacji o człowieku. Problematykę tę wykłada na wyższych uczelniach Wietnamu. Opracowuje programy komputerowe, prowadzi badania oraz kursy Księgi Przemian i astrologii chińskiej.
 
 

Astrologia chińska

Horoskop chiński, s. 137-169, w: Irena Malinowska, Astrologia i twój horoskop, IWZZ, Warszawa 1989
Steve Cagne, John Mann, Astrologia chińska. Czi dziewięciu gwiazd, tł. A. Pająk, Tow. Handl. Jano, Buddyjska Oficyna Wydawnicza, Kraków 1990, s.91
Catherine Aubier i in. Zodiak chiński, tł. J.L. Witwicki, GiG, Warszawa 1991, 12 tomików: Szczur, Bawół, Tygrys, Kot, Smok, Wąż, Koń, Koza, Małpa, Kogut, Pies, Dzik, s. 126 każdy tomik
Suzanne White, Nowa podwójna astrologia. Oryginalne połączenie dwóch wielkich systemów astrologicznych: chińskiego i zachodniego, tł. I. Stąpor i in., KiW, Warszawa 1992, s.510
Andrzej Gampel, Astrologia chińska dla każdego. Sam ułóż swój horoskop, Lotos, Warszawa 1992, s.90
Rita Danyliuk, Horoskop chiński, tł. M. Śnieciński, Astrum, Wrocław 1995, s.128
Jacek Kryg, Astrologia chińska. Podręcznik, Poznań 97, s. 149
Jacek Kryg, Rok Zająca. Prognoza, Warszawa 1999, s. 86 (oraz prognozy za lata poprzednie)

Astrologia indyjska

Franciszek A. Prengel, Znaczenie tatw i godzin planetarnych w życiu codziennym, s. 71-73, w: “Polski Kalendarz Astrologiczny 1934” , Polskie Towarzystwo Astrologiczne, Bydgoszcz 1934
Florian Euringer, Horoskop indyjski, Astrum, Wrocław 1996, s. 175
Śrimad Bhagavatam, Canto piąte “Impuls stwórczy”, tłum. i komentarz A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada, The Bhaktivedanta Book Trust, Wydanie polskie, 1986, niektóre rozdziały omawiają mitologiczne wątki astrologiczne: Studia nad strukturą wszechświata, Ruchy słońca, Orbity planet, System planetarny Śiśumara, Podziemne planety niebiańskie, s. 607-715.

Inne astrologie Wschodu

dr Rafał T. Prinke, Leszek Weres, Inne systemy astrologii: Chiny, Indie, Majowie, Aztekowie., s. 7-16, w: “Mandala życia. Astrologia – mity i rzeczywistość”, t. 2, KAW, Poznań 1983.
Joanna Tokarska-Bakir, Obraz tradycyjnej astronomii i astrologii zarejestrowany u współczesnych Tybetańczyków, s. 147-182, w: Lud, t. 72, 1988.
Elżbieta Wnuk-Lisowska, Astrologiczne aspekty irańskiego systemu kosmologicznego, Kwartalnik Filozoficzny XXI, 1996, s.106
Elżbieta Wnuk-Lisowska, Irański mit kosmologiczny w świetle Awesty i Bundahišnu, Nomos, Karków v1996, s. 184
Zacharia Sitchin, Dwunasta planeta, tł. M. Pisarski, Wyd. Prokop, Warszawa 1996, s. 396 (oraz kolejne książki tego autora)
Ewa Śnieżyńska-Stolot, Ikonografia znaków zodiaku i gwiazdozbiorów w rękopisach Albumasara, Kraków 1997
Średniowieczna astrologia żydowska, s. 316-342, w: Jerzy Ochman, “Peryferia filozofii żydowskiej”, Universitas, Kraków 1997
Gwiazdozbiory sfery barbarzyńskiej (perskiej i indyjskiej), s. 26-32, w: Ewa Śnieżyńska-Stolot, “Ikonografia znaków zodiaku i gwiazdozbiorów w rękopisie monachijskim Abrahama ibn Ezry”, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1998

Warszawa, marzec 1999 r. Opr. Krzysztof Śliwiński